เพิ่งจากกันเมื่อวาน แต่ทำไมรู้สึกเหมือนนานเป็นปี
ไม่เข้าใจที่ทรมานอย่างนี้ เมื่อไรจะได้เจอกันอีกที
เฝ้ามองดูเข็มนาฬิกา ทำไมถึงเดินช้าอย่างนี้
ก็แอบคิด ว่าเธอคงไม่ได้รู้สึกเท่ากัน
ว่าเธอคงไม่ทรมานแบบฉัน
คิดเธอข้างเดียวอยู่อย่างนั้น
ทำไมเงียบหายไม่มาเจอ
บางทีก็เหมือนเธอลืมฉัน
เธอบอกว่าเดี๋ยว ว่าเดี๋ยว ว่าเดี๋ยว เราก็ได้เจอ
แต่เธอไม่เหลียว ไม่เหลียว ไม่เหลียว มองฉันเลยเหรอ
ได้แต่รออยู่กับความคาดหวัง ได้แต่จมอยู่กับความผิดหวัง
เธอเป็นเหมือนฉันบ้างไหม สงสัยจัง
อยากฟังแค่ว่าเธอ ก็อยากเจอไม่แพ้กัน
อยากฟังแค่ว่าเธอ ก็อยากเจอไม่แพ้ฉัน
คำว่าเหงาของเรามันเท่ากันไหม
แค่ฉันไม่มีเธอ เมื่อวานก็นานไป เมื่อวานก็นานเกินไป
หนึ่งนาทีที่ไม่ได้เจอ มันนานเหมือนทั้งปี
หนึ่งชั่วโมงที่ไกลกับเธอ ทำไมมันนานเหมือนหลายปี
ทำไมหนึ่งวันที่เราไม่เจอ เหมือนนานชั่วนิรันดร์
คิดไปเองว่าเธอให้รอ แต่เธอไม่คิดมัน
มีแต่ฉันกอดความทรงจำเอาไว้ไม่ไปไหน
ทั้งที่เธอนั้นเดินไปไกล ไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน
ก็กลัวแค่ฉันจะรอเธอไม่ไหว
เธอบอกว่าเดี๋ยว ว่าเดี๋ยว ว่าเดี๋ยว เราก็ได้เจอ
แต่เธอไม่เหลียว ไม่เหลียว ไม่เหลียว มองฉันเลยเหรอ
ได้แต่ทนอยู่กับความคิดถึง ไม่เจอคนที่ทำให้คิดถึง
เธอเป็นเหมือนฉันบ้างไหม สักนิดนึง
อยากฟังแค่ว่าเธอ ก็อยากเจอไม่แพ้กัน
อยากฟังแค่ว่าเธอ ก็อยากเจอไม่แพ้ฉัน
คำว่าเหงาของเรามันเท่ากันไหม
แค่ฉันไม่มีเธอ เมื่อวานก็นานไป
ก็ฉันยัง อยากมองตาคู่นั้น จดจำไม่ให้ลืม
อยากฟังเธอบอกรัก ก่อนนอนทุกค่ำคืน
มีวันไหนที่เราจะพบกันไหม
แค่ฉันไม่มีเธอ เมื่อวานก็นานไป เมื่อวานก็นานเกินไป
(อยากจะเจอ ไม่ได้เจอ)
(อยากให้เธอ พูดว่าเธอ)
(คิดถึงฉัน เท่าที่ฉันคิดถึงเธอ)
(รู้สึกเหมือนวันแรกที่เราได้เจอ)
(ถ้าใจเธอยังไม่เปลี่ยนไป)
(ช่วยพูดมาให้ได้รู้ ให้ฉันได้อุ่นใจหน่อย)
(เพราะตอนนี้ฉันก็ทำได้แค่คอย)
อยากฟังแค่ว่าเธอ ก็อยากเจอไม่แพ้กัน
อยากฟังแค่ว่าเธอ ก็อยากเจอไม่แพ้ฉัน
คำว่าเหงาของเรามันเท่ากันไหม
แค่ฉันไม่มีเธอ เมื่อวานก็นานไป
เพราะฉันยัง อยากมองตาคู่นั้น จดจำไม่ให้ลืม
อยากฟังเธอบอกรัก ก่อนนอนทุกค่ำคืน
มีวันไหนที่เราจะพบกันไหม
แค่ฉันไม่มีเธอ เมื่อวานก็นานไป เมื่อวานก็นานเกินไป